ภัยเงียบ โรคกระดูกพรุน ในผู้สูงอายุ

มักพบได้บ่อยในผู้สูงอายุ ส่วนมากไม่รู้ตัวเนื่องจากไม่แสดงอาการหรือแทบไม่มีอาการเรย กว่าจะพบส่วนใหญ่ก็จะมีอาการกระดูกหักไปเลย เนื่องจากเนื้อกระดูกที่บางลง ทั้งนี้ หากได้รับการวินิจฉัยแล้วว่าเป็นโรคกระดูกพรุน ควรเข้ารับการรักษา และระมัดระวังเพื่อลดความเสี่ยงต่อการเกิดกระดูกแตก หรือหักได้

ปัจจัยที่อาจทำให้เกิดโรคกระดูกพรุนก่อนวัย

• โรคประจำตัว โรคประจำตัวที่มีความเสี่ยงที่จะเป็นกระดูกพรุน เช่น โรคเบาหวาน โรคข้อ รูมาตอยด์ต่างๆ โรคไทรอยด์ หรือกลุ่มที่ใช้ยาสเตียรอยด์เป็นประจำ ก็จะมีความเสี่ยงที่จะเป็นโรคกระดูกพรุนก่อนวัยอันควร
• การใช้ชีวิตในประจำวัน กลุ่มคนที่มีความเสี่ยงในการเป็นโรคกระดูกพรุน ได้แก่ กลุ่มคนที่ไม่ค่อยออกกำลังกาย พักผ่อนไม่เพียงพอ สูบบุหรี่ ดื่มแอลกอฮอล์

ป้องกันและดูแลได้โดย

• ตรวจความหนาแน่นกระดูก (bone mineral density หรือ BMD)เพื่อบ่งบอกถึงความหนาบางของมวลกระดูกเมื่อเทียบกับค่ามวลกระดูกที่ปกติในผู้ใหญ่ทั่วไป วัยที่ควรตรวจผู้ที่อายุ 55 ปี ขึ้นไป
• รับประทานแคลเซียม อย่างน้อง 1000 มิลลิกรัม / วัน
• ควรตรวจระดับวิตามินดีในเลือด วิตามินดีมีส่วนช่วยในการดูดซึมแคลเซียม ดังนั้นหากวิตามินดีในเลือกต่ำ ร่างกายก็ดูดซึมแคลเซียมได้ต่ำเช่นกัน
• ไม่ควรออกกำลังกายที่ลงน้ำหนักเยอะ อย่างหักโหม

ขอขอบคุณข้อมูลดีๆจาก bumrungrad.com, bangkokhospital.com, posttoday.com